اندیشه حقوق بشر بر تصور ویژه ای از انسان استوار است و از دیدگاه های
خاصی نسبت به هستی، معرفت و حقوق مایه می گیرد. بنابراین می توان مجموعه
دیدگاه هایی را که در طرح اندیشه حقوق بشر بر آن تکیه شده یا به عنوان پیش
فرض مسلّم انگاشته شده است، به چهار مقوله انسان شناختی، هستی شناختی،
معرفت شناختی و حقوق شناختی یا فلسفه حقوق تقسیم کرد. دیدگاه انسان شناختی
۱. نخستین و اساسی ترین مبنای انسان شناختی حقوق بشر، باور به کرامت ذاتی
انسان است. مقصود از انسان در این باور، انسان انتزاعی و ذهنی نیست؛ بلکه
فرد و شخص انسان است که در خارج با دو پا راه می رود و در قبال سایر
جانداران با نام انسان متمایز می شود. و مقصود از کرامت ذاتی نیز ارزش و
حرمت جدایی ناپذیر است. بنابراین درونمایه باور یادشده این است که موجود
راست قامتی که انسان نام دارد، از کرامت و ارزشی برخوردار است که هیچ
عاملی نمی تواند آن را از وی سلب کند، چه آن عامل نژاد باشد یا عقیده یا
هر عامل دیگری. از هر نژادی که باشد یا هرعقیده ای که داشته باشد و در هر
کجا که زندگی کند، آن ارزش و کرامت را دارد.
Image may be NSFW.
Clik here to view.